Z drenażu limfatycznego może skorzystać każdy. Począwszy od pani/pana, którzy po całym dniu pracy wracają do domu z obrzękniętymi kończynami dolnymi, przez osoby, które są po zabiegach operacyjnych (obrzęk tyczy się okolicy po zabiegowej) do amazonek (pań po amputacji piersi). Artykuł stworzony pod kątem amazonek. Właściwie opisuje drenaż, który wykonuję w obrzęku kończyny górnej po amputacji piersi.
Krótka historia drenażu limfatycznego?
Za prekursora drenażu limfatycznego uważa się Emila Voddera, duński fizjoterapeuta, doktor filozofii. Wykorzystując swoją wiedzę odkrył sposób na odblokowanie węzłów chłonnych i odprowadzeniu limfy. Zaproponowane przez niego techniki, to: pompowania, ruchy koliste, bardzo delikatne głaskanie, stworzone do tego, aby nie spowodować zwiększenia przepływu krwi. Dzieło Voddera znalazło uznanie dopiero
na początku lat 50-siątych. Zaczęto zapraszać go na wykłady i szkolenia przez instytucje europejskie. Doktor Asdonek widząc dobre wyniki terapii, postanowił zapoznać się bliżej z metodą i zaprosić do wspólnej pracy Voddera. W 1969 roku w Essen z inicjatywy Asdonka powstała pierwsza Szkoła Manualnego Drenażu Limfatycznego, w której nauczano metody wg Voddera.
Trochę informacji o samej terapii.
Podstawową funkcją manualnego drenażu limfatycznego jest aktywizacja fizjologicznego drenażu tanek. Drenaż limfatyczny tworzy optymalne warunki regeneracji uszkodzonego układu limfatycznego. Do regeneracji dochodzi po przez wytworzenia połączeń anastomozowych pomiędzy uszkodzonym naczyniem limfatycznym a innym naczyniem o niezaburzonym odpływie – limfatycznym bądź żylnym.
Za nim przystąpimy do drenażu kończyny górnej należy “przygotować” część bliższą. Czyli należy poddać drenażowi jako pierwszą część tylną (plecy). Następnie prosimy pacjenta o położenie się na plecy i opracowujemy część przednią. Po uprzednim zrobieniu miejsca na chłonkę przechodzimy do pracy na kończyną górną obrzękniętą. Pracę zaczynamy od obręczy barkowej następnie ramię przechodzimy przez staw łokciowy do przedramienia i kończymy na nadgarstku, dłoni i pojedynczych palach. Drenaż nie może się odbywać w odwrotnej kolejności, gdyż nieprzygotowanie miejsca na limfę z dalszych części może skutkować stanem zapalnym tkanki i naczyń.
Długa droga pacjenta i terapeuty
Kiedy dochodzi do spotkania terapeuty z pacjentem zawsze pada stwierdzenie od tej drugiej strony, że chce się pozbyć całkowicie obrzęku. Niestety nie jest, to takie proste. Często wręcz nie wykonalne. Można ulżyć z rozpierającego bólu i zmniejszyć obrzęk, poprawić ruchomość w stawach, ale nie zawsze pozbyć się go całkowicie.
Są takie przypadki, kiedy przy dużym wysiłku pacjenta i terapeuty oraz przy intensywnych spotkaniach można osiągnąć bardzo dobre wyniki. W postaci dużego zmniejszenia obrzęku oraz poprawy ruchomości kończyny górnej. Idealnym przykładem jest zdjęcia, które przedstawiają kończynę górną ze sporym obrzękiem przed terapią oraz ta sama kończyna górna po terapii.
Zdj. z prywatnej galerii – przed terapią
Pacjentka około 10 lat po operacji oszczędzającej piersi lewej. W wyniku wycięcia guza i węzłów chłonnych w dole pachowym powstał spory obrzęk kończy górnej lewej. Widoczny najbardziej w dłoni i okolicy nadgarstka. Długotrwale utrzymujący się obrzęk może doprowadzić do zmian zwyrodnieniowych w stawach kończyny, ból i ograniczenie ruchomości.
Prawdopodobne zniszczenie stawów oraz uraz mechaniczny(nieszczęśliwy wypadek pacjentki) doszło do powiększenia obrzęku limfatycznego całej kończyny. Głównie wysięk zlokalizował się w nadgarstku, dłoni i w palcach( zdjęcie pierwsze). W wyniku, którego pojawiła się wzmożona bolesność całej kończyny, nawet przy ruchach biernych. Przy dotyku odczuwalna różnica ciepła między dwiema kończynami. Doszło również do zmiany koloru skory na czerwone nieregularne plamy. Na szczęście nie jest to typowy stan zapalny dla obrzęków limfatycznych tzn. RÓŻA – gdyż ona eliminuje pacjentkę z terapii na czas przyjmowania antybiotyku.
Zdj. z prywatnej galerii – po terapii
Po wykonaniu dwóch serii pod rząd drenażu limfatycznego udało się zredukować obrzęk, ból ręki ustąpił już po kilku pierwszych zabiegach. Stan zapalny z biegiem kolejnych spotkań zmniejszał się oraz kolor dłoni wrócił do naturalnego. Ruchomość palców oraz nadgarstka znacznie się poprawiła.
Podsumowanie
Drenaż limfatyczny jest jedną z najskuteczniejszych i najpopularniejszych metod zmniejszenia obrzęku. Przynosi ulgę w rozpieraniu tkanek oraz prowadzi do „naprawienia” uszkodzonego układu limfatycznego. Dlatego wykonanie tego rodzaju terapii przez wprawionego i wykfalifikowanego terapeutę pozwoli na osiągnięcie jak najlepszych wyników terapii.